Jump to content

Persekushon di kristian den Imperio romano

Di Wikipedia, e ensiklopedia liber
 E artíkulo aki ta skirbí na ortografia di papiamentu. Lo ta apresiá si por mantené e artíkulo aki na estilo di papiamentu.
Persekushon di kristian den Imperio romano
Supkategoria dipersekushon religioso den Imperio romano, persekushon di kristian Editá
E Último Orashon di e Mártirnan Kristian, pa Jean-Léon Gérôme (1883).

Durante nan historia tempran, kristiannan a wòrdu persiguí, torturá, mutilá, violá i masakrá den un genosidio, den henter e Imperio romano, kuminsando den siglo 1 despues di Kristu i terminando den siglo 4. Originalmente un imperio politeista den e tradishonnan di paganismo romano i e religion helenístiko, segun ku kristianismo a plama dor di e imperio, el a drenta den konflikto ideológiko ku e kulto imperial di Roma antiguo. Práktikanan pagano manera hasi sakrifisio na e emperadornan deifiká òf otro diosnan tabata repugnante pa kristiannan ya ku nan kreensianan tabata prohibí idolatria. E estado i otro miembronan di sosiedat síviko a kastigá kristiannan pa traishon, vários krímen basá riba rumor, asamblea ilegal, i pa introdusí un kulto ekstraterestre ku a kondusí na apostasia romano.[1] E promé persekushon lokal Neroniano a tuma lugá bou di Emperador Nero (r. 54–68) na Roma. Un kantidat di persekushon, mayoria biaha lokal, a tuma lugá durante e reinado di Marcus Aurelius (r. 161–180). Despues di un trankilidat, persekushon a reanuda bou di emperadornan Decius (r. 249–251) i Trebonianus Gallus (r. 251–253). E persekushon Deciano tabata partikularmente ekstenso. E persekushon di Emperador Valerian (r. 253–260) a stòp ku su kaptura notabel dor di Shapur I (r. 240–270) di e Imperio Sasanida na e bataya di Edessa durante e Gueranan Romano-Persa. Su susesor, Gallienus (r. 253–268), a para e persekushonnan.

Augustus Diocletianus (r. 283–305) a kuminsá e persekushon Diocletianus, e persekushon general final di e kristiannan, ku tabata sigui wòrdu enforsá den partinan di e imperio te ora ku Augustus Galerius (r. 305–311) a emití e Edikto di Serdika i Augustus Maximinus (13–303) a dikta. Despues ku Constantino e Grandi (r. 306–337) a derotá su rival Maxentius (r. 306–312) den e bataya di Brug Milvio na òktober 312, e i su ko-emperador, Licinius, a emití e Edikto di Milano (313), ku a pèrmití tur religion, inkluso kristianismo, wòrdu tolerá.