Jump to content

René de Rooy

Di Wikipedia, e ensiklopedia liber
 E artíkulo aki ta skirbí na ortografia di papiamentu. Lo ta apresiá si por mantené e artíkulo aki na estilo di papiamentu.
René de Rooy
Imagen desea: René de Rooy
Informashon básiko
Nasementu  1 òktober 1917
Paramaribo
Fayesimentu  17 di òktober 1974
 México
Informashon profeshonal
Ofishi dosente, poeta, eskritor, eskultor
Obra
Género literatura di Karibe Hulandes
Obra notabel Juancho Picaflor (1954)
Famia
Kasá Thelma ten Meer
Yu Felix de Rooy
dbnl-profil
[Editá Wikidata] · [Manual]

René André de Rooy (☆ 1 di òktober 1917 na Paramaribo - † 17 di òktober 1974 na Guadalajara, Mexico) tabata un eskritor, poeta i eskultor surinameño-antiano. Tambe el a skirbi bou di e nòmbernan Marcel de Bruin, Andrés Grimard i Julio Perrenal (huntu ku Pierre Lauffer i Jules de Palm).

Biografia

[editá | editá fuente]

De Rooy a traha komo dosente di ingles i spaño na Kòrsou, Sürnam i Mexico.

Na 1940 el a hasi su debut komo poeta den e revista antiano De Stoep. Tambe e tabata skirbi bou di e nòmbernan Marcel de Bruin, Andrés Grimard i (huntu ku Pierre Lauffer i Jules de Palm) Julio Perrenal. El a kontribuí hopi na bida kultural di Kòrsou, spesialmente ku kontribushonnan na revistanan, pero tambe el a skirbi poesia i obranan teatral na Papiamentu (inkluso e obra premiá Juancho Picaflor na 1954.) E tabata tambe miembro activo di Cultureel Centrum Curaçao (CCC).[1] Den zomer di 1954 el a regresá su pais natal Sürnam. E tabata den e redakshon di e revista literario Tongoni (1958), den kua su relato De edelstenen van oom Brink a aparesé (despues inkluí den e antologia Verhalen van Surinaamse schrijver (1989), i tambe poemanan den kua el a eksperimentá ku un kombinashon di Sranan i Saramaka. Na 1959 el a regresá i a traha dies aña na Kòrsou, despues dos aña na Mexico, unda el a hasi trabou kultural na embahada Hulandes. Na 1969 el a bolbe establesé su mes na Sürnam, pero na 1973 el a bira lomba pa e pais desilusioná i a regresa Mexico unda el a fayesé na Guadalajara na 1974, di un atake di kurason. Su obra Verworpen Vaderland, publiká póstumo, ta un akusashon feros di e degradashon di su pais natal (un ekstrakto di esaki a aparesé na 1999 den e antologia Mama Sranan; 200 jaar Surinaamse verhaalkunst). Su poesia, mayoria skirbí bou di e nòmber Marcel de Bruin, a aparesé den vários publikashon, inkluso póstumo den e revista "Tide Tamara". E buki pa mucha Francisco and the Swallow (1997) tambe a keda publiká póstumo. Su publikashonnan ta archivá den Archivo Nashonal Kòrsou.

Ademas di su skirbimentu, De Rooy tabata un eskultor kapas i tabata traha prinsipalmente den palu, pleister i piedra. Huntu ku su kasá Thelma, nan tabata kolektá arte tambe (ku Thelma a sigui kolektá despues di su morto). Obranan di dje y for di nan kolekshonnan ta inklui den e kolekshonnan di Museo Munisipal Amsterdam, Museo di Kòrsou i den varios kolekshon privá na Hulanda, Kòrsou, Sürnam i Mexico.[2]

De Rooy tabata kasá ku Thelma B. ten Meer (1925-2021) i huntu nan tabatin sinku yu, entre nan Felix de Rooy, artista visual, direktor di teatro i sine.

Na 1954 el a risibí e premio literario di CCC pa su obra teatral Juancho Picaflor.

  • Juancho Picaflor (1954, obra teatral)
  • Verworpen Vaderland (1979, Editorial Meulenhoff)
  • Francisco and the Swallow (1997)
[editá | editá fuente]