René de Rooy

René de Rooy | ||
---|---|---|
Imagen desea: René de Rooy | ||
Informashon básiko | ||
Nasementu | 1 òktober 1917 Paramaribo | |
Fayesimentu | 17 di òktober 1974![]() | |
Informashon profeshonal | ||
Ofishi | dosente, poeta, eskritor, eskultor | |
Obra | ||
Género | literatura di Karibe Hulandes | |
Obra notabel | Juancho Picaflor (1954) | |
Famia | ||
Kasá | Thelma ten Meer | |
Yu | Felix de Rooy | |
dbnl-profil | ||
[Editá Wikidata] · [Manual] |
René André de Rooy (☆ 1 di òktober 1917 na Paramaribo - † 17 di òktober 1974 na Guadalajara, Mexico) tabata un eskritor, poeta i eskultor surinameño-antiano. Tambe el a skirbi bou di e nòmbernan Marcel de Bruin, Andrés Grimard i Julio Perrenal (huntu ku Pierre Lauffer i Jules de Palm).
Biografia
[editá | editá fuente]De Rooy a traha komo dosente di ingles i spaño na Kòrsou, Sürnam i Mexico.
Na 1940 el a hasi su debut komo poeta den e revista antiano De Stoep. Tambe e tabata skirbi bou di e nòmbernan Marcel de Bruin, Andrés Grimard i (huntu ku Pierre Lauffer i Jules de Palm) Julio Perrenal. El a kontribuí hopi na bida kultural di Kòrsou, spesialmente ku kontribushonnan na revistanan, pero tambe el a skirbi poesia i obranan teatral na Papiamentu (inkluso e obra premiá Juancho Picaflor na 1954.) E tabata tambe miembro activo di Cultureel Centrum Curaçao (CCC).[1] Den zomer di 1954 el a regresá su pais natal Sürnam. E tabata den e redakshon di e revista literario Tongoni (1958), den kua su relato De edelstenen van oom Brink a aparesé (despues inkluí den e antologia Verhalen van Surinaamse schrijver (1989), i tambe poemanan den kua el a eksperimentá ku un kombinashon di Sranan i Saramaka. Na 1959 el a regresá i a traha dies aña na Kòrsou, despues dos aña na Mexico, unda el a hasi trabou kultural na embahada Hulandes. Na 1969 el a bolbe establesé su mes na Sürnam, pero na 1973 el a bira lomba pa e pais desilusioná i a regresa Mexico unda el a fayesé na Guadalajara na 1974, di un atake di kurason. Su obra Verworpen Vaderland, publiká póstumo, ta un akusashon feros di e degradashon di su pais natal (un ekstrakto di esaki a aparesé na 1999 den e antologia Mama Sranan; 200 jaar Surinaamse verhaalkunst). Su poesia, mayoria skirbí bou di e nòmber Marcel de Bruin, a aparesé den vários publikashon, inkluso póstumo den e revista "Tide Tamara". E buki pa mucha Francisco and the Swallow (1997) tambe a keda publiká póstumo. Su publikashonnan ta archivá den Archivo Nashonal Kòrsou.
Ademas di su skirbimentu, De Rooy tabata un eskultor kapas i tabata traha prinsipalmente den palu, pleister i piedra. Huntu ku su kasá Thelma, nan tabata kolektá arte tambe (ku Thelma a sigui kolektá despues di su morto). Obranan di dje y for di nan kolekshonnan ta inklui den e kolekshonnan di Museo Munisipal Amsterdam, Museo di Kòrsou i den varios kolekshon privá na Hulanda, Kòrsou, Sürnam i Mexico.[2]
De Rooy tabata kasá ku Thelma B. ten Meer (1925-2021) i huntu nan tabatin sinku yu, entre nan Felix de Rooy, artista visual, direktor di teatro i sine.
Na 1954 el a risibí e premio literario di CCC pa su obra teatral Juancho Picaflor.
Obra
[editá | editá fuente]- Juancho Picaflor (1954, obra teatral)
- Verworpen Vaderland (1979, Editorial Meulenhoff)
- Francisco and the Swallow (1997)
Link eksterno
[editá | editá fuente]- René de Rooy, dbnl.org
- Michiel van Kempen, Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur, profil di De Rooy na pag. 367-372.
Fuente, nota i/òf referensia
|